-
1 klinga
I substantiv1. klinge, skarpt eller spidst blad på våben eller redskab (hjælpemiddel, redskab, værktøj, maskine m.m.)Sammensatte udtryk:stålklinga; svärdsklinga; sågklinga
stålklinge; sværdklinge; savklingeSærlige udtryk:II verbum1. klinge, ringe, lyde, klirre, klinkeSærlige udtryk: